Lingvo

OPINIO

Limoj de lingvo, limoj de mondo

Antaŭ nelonge okazis memorsolenaĵo okaze de la 70a datreveno de la liberigo, okazinta la 29an de aprilo 1945, de la iama koncentrejo Dachau [daĥaŭ] fare de usonaj trupoj. Dum tiu ceremonio mi spertis strangan kaj pensigan utiligon de lingvoj. Unue, spite al la multeco de lingvoj reprezentataj de la ĉeestantaj partoprenantoj, oni preferis paroli la anglan, kio verdire okazas kutime kaj miavide tro ofte. Sed estas io plia, kion mi rimarkis.

Okaze de la memorsoleno, kiu ĉi-jare estis plenumita la 3an de majo, venis multnaciaj postvivintoj kaj veteranoj de la iamaj liberigaj usonaj trupoj. Ĉiuj estas nun maljunegaj kaj venis kun parencoj, gefiloj, genepoj kaj amikoj. Dachau estis modela koncentrejo, precipe por anoj de la rezist-movado, sed ankaŭ por translokitoj el aliaj kampoj kaj por militkaptitoj: poloj, judoj, francoj kaj aliaj el multaj landoj.

La cetero de la artikolo estas konsultebla en la sekcio por abonantoj.