Literaturo

RAKONTO

Plej granda nacio

Ĉi tiu rakonto estas parte aŭtenta, kaj parte fikcia. Kio estas vera, kaj kio malveras, ne tre interesas la bonajn loĝantojn de Bailenambeann.

Bailenambeann [baljenamjan] estas trankvila kampara urbeto en Irlando. Kutime nenio grava okazas tie, sed en la sepdekaj jaroj de la pasinta jarcento alvenis fremdulo, kiu nomiĝis Albisturo Kvinke. Kiam oni demandis, de kie li devenas, li diris, ke li estas ĉiliano. Li ne klarigis la originon de sia stranga nomo. Laŭŝajne Albisturo fuĝis al Irlando kun grupo de ĉiliaj rifuĝintoj, kiu eskapis de la persekutado fare de la diktatoro generalo Pinochet. Albisturo rakontis, ke kiam li estis juna studento, li registris sin por fari specialan kurson en Bonaero. En tiu jaro (1973) okazis la puĉo kontraŭ Salvador Allende, la demokrate elektita prezidanto de Ĉilio. Ŝajnas, ke iutage, tuj antaŭ tiu ŝtatrenverso, Albisturo renkontis sur strato en la argentina ĉefurbo iun anglan instruiston, kun kiu li konatiĝis en Santiago. Tiu viro, kiu estis tre dekstra konservativulo kaj tute ne ŝatis la socialisman Allende, kontente diris al Albisturo, ke baldaŭ la usona registaro instigos la forigon de la ĉilia prezidanto. Poste tio fakte okazis, malgraŭ tio, ke Allende estis demokrate elektita. Albisturo, kune kun grupoj de siaj universitataj kolegoj en Bonaero, kiuj konsistis el kaj argentinanoj kaj ĉilianoj, provis vojaĝi al Santiago por marŝante apogi la ĉiliajn studentojn, kiuj tiam surstrate manifestaciis kontraŭ la puĉo. Nur Albisturo sukcesis trapasi la landlimon, kaj tuj li estis arestita. Feliĉe, influhava amiko de lia patro ebligis lian liberigon, kaj Albisturo sukcesis veni al Irlando, kie li ricevis azilon.

La cetero de la artikolo estas konsultebla en la sekcio por abonantoj.