Claude Nourmont

(redaktoro de la rubriko „Arto”, Dalheim, Luksemburgo)

Ekde mia infaneco mi aŭdis pri Esperanto, tamen ne tuj lernis ĝin. Estis strato Zamenhof en la urbo, kie mi loĝis, kaj dum promenoj mia patro ĉiam klarigis, kia homo estas tiu de la nomŝildo. Foje ni feriis en hotelo, kie estis diversaj familioj. Iam iu disdonis flugfolion pri sia urbo. Aldone al la franca estis resumo en iu lingvo, kaj oni provis divenigi al la infanoj, kiu ĝi estas. Post diversaj malĝustaj respondoj oni donis la solvon: Esperanto. Kaj tiam mia patro klarigis al mi, ke temas pri lingvo, kiun ĉiuj povas kompreni! La ideo ŝajnis al mi tiom mirinda, ke ĝi kvazaŭ gravuriĝis en mia menso. Tamen necesis ankoraŭ pluraj feliĉaj hazardoj, por ke mi fine lernu la lingvon.

La cetero de la artikolo estas konsultebla en la sekcio por abonantoj.

Tiu ĉi artikolo povas esti libere kopiita aŭ tradukita por nekomercaj celoj, se oni mencias la fonton: Artikolo de el MONATO (www.monato.be).

Lasta adapto de tiu ĉi paĝo: 2020-07-07