Eseoj

PANDEMIO

Kronvirusa distopio

Imagu, ke la kronvirusa malsano COVID-19 daŭre disvastiĝos en Eŭropo senbride, dum sur la afrika kontinento, pro la klimataj kondiĉoj, ĝi havos neniun efikon. Teruritaj, eŭropaj familioj fuĝus histerie de la malsano survoje al Afriko. Ili klopodus transiri la maron de la hispana marbordo aŭ enirus amase en malfortikajn ŝipetojn el la grekaj insuloj kaj la turka marbordo. Persekutataj de nova mortiga plago, ili provus atingi sekurecon, urĝate de nekonata vivbezono.

Tamen, atinginte la afrikan marbordon, ili renkontus la samajn barilojn, la samajn perfortajn kontrolojn kaj nesturmeblajn landlimojn, kiujn la eŭropanoj starigis, kaj renversiĝus ilia haltiga potenco. Aldone, la nord-afrikaj polic- kaj milit-fortoj ordonus pafi la okcidentanojn senkompate. Ili krius al ili: iru hejmen, lasu nin solaj, ni ne volas vian malsanon, vian mizeron, viajn bezonojn. Gvidate de prirabismaj mafioj, iuj eŭropanoj fine sukcesus atingi afrikajn cellokojn. Nun ja estos iom da empatio kaj solidareco, ili pensas. Kontraŭe, kun ekstrema krueleco, oni enŝlosus ilin en negastamaj kvarantenoj, kie ili estus senigitaj de siaj havaĵoj, siaj sentoj, sia digno.

La cetero de la artikolo estas konsultebla en la sekcio por abonantoj.