Eseoj

LINGVISTIKO

La misfamigo de Esperanto fare de lingvistoj kaj aliaj sciencistoj

Eble jam surprizas vin la titolo: Ĉu vere tiel estas? Ĉu vere lingvistoj kaj aliaj sciencistoj disvastigas misfamigojn pri Esperanto? Nu, bedaŭrinde jes. Ili plejparte ne konscie misfamigas, ili supozeble plene kredas, kion ili iam aŭdis, kaj nun disvastigas sen kontroli la verecon – sed ankaŭ la bonafida pludonado de onidiroj (kaj pri tio temas) povas efiki misfamige.

Oni povas trovi amason da eraraj kaj malfavoraj informoj pri Esperanto, kiujn diris aŭ skribis lingvistoj kaj aliaj sciencistoj. Iuj asertis ekzemple, ke ne ekzistas Esperanto-denaskuloj, ke ekzistas nek literaturo, nek aŭtoroj, ke mankas vortludoj en Esperanto, ke Esperanto ne evoluas, ke ĝi entute ne estas lingvo aŭ ne vivanta lingvo. ¹ Ĉion ĉi diris lingvistoj kaj aliaj sciencistoj, pri historio aŭ filozofio, plejparte geprofesoroj – homoj, kiuj ĝuas altan renomon en la socio kaj kies opinioj kaj prijuĝoj gravas por aliaj homoj; tiaj opinioj gravas des pli, kiam estas ĝuste lingvo-sciencistoj, kiuj parolas pri io, kio laŭ ĝenerala kompreno estas „lingvo”.

La cetero de la artikolo estas konsultebla en la sekcio por abonantoj.