LiteraturoRAKONTOLa Poto de SaĝoAntaŭ longa tempo estis malsato en iu vilaĝo. La situacio estis tiom severa, ke kaj homoj kaj bestoj apenaŭ povis trovi sufiĉe da manĝaĵo. Je la pinto de la ĝenerala manko eĉ kamparanoj povis nur kultivi sufiĉe da plantaĵoj por si mem kaj siaj familioj. Testudo, kiu loĝis sian tutan vivon en ĉi tiu vilaĝo, estis tre malriĉa, ĉar li estis tre pigra. Elteninte malsaton dum du tagoj, li decidis trovi solvon por sia problemo, sed antaŭ ol li povis fari tion, li bezonis ion manĝi. La cetero de la artikolo estas konsultebla en la sekcio por abonantoj. G.O. OSHO-DAVIES
|